راستش سعی خودم رو میکنم که متفاوت باشه ... اسم وبلاگ رو میگم... ولی همیشه یه اشتراکی با شونصد تا وبلاگ دیگه داره و ملت اشتباهی میان سراغ من... اتفاقا خوشحال میشم ملت بیان سراغ من ولی خوشم نمیاد اشتباهی بیان و برن.... خب کجای میری آخه؟
این جا یه وبلاگ جدید نیست... اینجا ادامه ی آخرین وبلاگمه... اینکه چرا اونو ولش کردم و اومدم اینجا...
راستش ولش نکردم... حالا درسته خیلی دلخور رفتم نوشتم اینجا تموم شد و اینا..... ولی معنیش این نیست که ولش کردم.... راستش یه جایی میخوام که توش حسابی مجازی باشم....
هیشکی من رو نشناسه...
راحت هرچی میخوام بنویسم...
از یه طرف دلم میخواد خواننده داشته باشم... و این جور درنمیاد...
واسه همین داشتن خواننده رو به وبلاگ سوم واگذار کردم.
دیشب بعد یه گردو خاک اینترنتی اومدم اینجا...
قرار هم نیست اینجا موندی بشم...
اصولا وبلاگ جای موندن نیست....