گاهی فکر میکنم این آرامش... این بیحالی... این بی توجهی و این فقط بودن مال اینه که هستی... که همیشه در دسترسی... کافیه نباشی... کافیه دور باشی... کافیه کم باشی تا طوفان بپا بشه... 

تا برای یک لحظه داشتنت همه ی دنیا رو بریزم بهم...

باور کن قدر میدونم...