برای یاد گرفتن هرچیزی اول باید تا تهش بری...
بعد بفهمی که به تهش رسیدی... بفهمی که باید برگردی...
بفهمی که اون وسطها باید وایسی...
وایسادن اون وسط مسطها خیلی سخته....
هی از دست آدم در میره.. هی یه ذره زیادی میای عقب یا میری جلو....

میدونی چند تا آدم میشناسم که حاضر نیستن یاد بگیرن و رفتن رو شروع کنن؟
میدونی چند تا آدم میشناسم که فقط رفتن بلدن و برگشتن تو کارشون نیست؟
نسبت به ته کار دچار آلرژی شدم...
نسبت به هر آدمی که ته هرچیزی وایساده دچار آلرژی شدم...
نسبت به خودم ...

میدونی اما اگه وایسی اون وسط دیگه باید دور خلاقیت رو خط بکشی؟ خلاقیت از وسط حماقت محض "یا اینور یا اونور" به وجود میاد!
باور کن.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر