آدم خوبی هستم....
دوست خوبی هم هستم....

اما از نزدیک در روابط دچار مشکل میشم....
اگر بخوای فامیل باشی...
اگر بخوای دوستی نزدیکتر بشی....
اگر بخوای بیشتر از ماهی یک بار با من در ارتباط باشی متوجه میشی...

متوجه میشی که در طولانی مدت نمیشه روی من حساب کرد....
متوجه میشی که تعداد روزهایی که در کما به سر میبرم و حوصله ی خودم رو هم ندارم بیشتر از حد نرماله....
متوجه میشی که حوصله م رو دیگه نداری... کلافه میشی.... دلخور میشی....

با دوستان میشه روابط رو در حداقل حفظ کرد....
با دوستان مخصوص هم میشه به یه تفاهمی رسید....
ولی با اونایی که به جبر زمانه نزدیکتر شدن دیگه نمیشه کاری کرد...
متاسفم براشون ...
ولی خب....
من همینم....