همه‌ش یه سری هورمونه. حال و احوال آدمیزاد رو میگم. این روزها خیلی فکر میکنم که دنیا جای عادلانه‌ای نیست ولی همیشه در تعادله. حالا میخوای با این تعادل همراه شو میخوای بزن دهن خودتو سرویس کن.
حال حرف زدن ندارم ولی خوبم. خوبم. خوبم. خوبم. در واقع باید بگم خیلی خوبم. و به زودی میرم که فیلم اوپنهایمر رو روی آیمکس ۷۰ ببینم. در واقع کار سختیه. چون باید قبلش مسکن بخورم که سردرد نگیرم. با دو ساعتش هم توی سینما سردرد میگیرم چه برسه به سه ساعت. حتما هم به مثانه فشار میاد. تازه فیلمهای نولان هم که به زبان فارسی هم به زور قابل فهمه. فقط دارم میرم که بگم منم دیدم. اونم روی آیمکس ۷۰ وگرنه هیچ مرض دیگه‌ای برای دیدنش ندارم. همه‌ش جوگیریه.
از این خود جدیدم خوشم میاد. خیلی آدم ریلکس‌تر و باحالتریه. ببین قبلش طفلکی چه گهی بود. بمیرم واسه خودم. کلا دنیا به تخم نداشتم. والا. خوش باشین.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر