آدمها هرچی که توی بچگی بودن - وقتی میگم بچگی یعنی زیر هفت سال - توی بزرگی هم همون هستن... اینو با اطمینان میگم....
شاید خیلی چیزاشون عوض بشه ولی اون حس درونشون نمیشه... نگاهشون به دنیا از دریچه ی یه چشم کوچولوئه... یه چشم درونی.... اون نگاه ... اون چشم عوض نمیشه....
وقتی این حس گه باشه توی بچگی عمرا بتونی توی بزرگی احساس خوشبختی کنی....
مگر اینکه سعی کنی اون نگاه و اون چشم رو عوض کنی....
.
.
.
هرچی بزرگتر میشم بیشتر به زندگیم مسلط میشم.... و بیشتر دلم برای بچه ها میسوزه...
شاید خیلی چیزاشون عوض بشه ولی اون حس درونشون نمیشه... نگاهشون به دنیا از دریچه ی یه چشم کوچولوئه... یه چشم درونی.... اون نگاه ... اون چشم عوض نمیشه....
وقتی این حس گه باشه توی بچگی عمرا بتونی توی بزرگی احساس خوشبختی کنی....
مگر اینکه سعی کنی اون نگاه و اون چشم رو عوض کنی....
.
.
.
هرچی بزرگتر میشم بیشتر به زندگیم مسلط میشم.... و بیشتر دلم برای بچه ها میسوزه...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر