یکی از فانتزی های همه ی دوران زندگی من این بود که بفهمم سرنوشت این آدمهایی که توی فیلمها هستند چی میشه.
نه تنها این رو نمیفهمیدیم بلکه خیلی وقتها کارگردان تصمیم میگرفت ته فیلم رو هم به ذهن خلاق خودمون واگذار کنه. اینجاها بود که اشک من درمیومد.
حالا از خانم رخشان بنی اعتماد بسیار سپاسگزارم. بابت فیلم قصه ها که این فانتزی من رو به واقعیت تبدیل کرد و چه واقعیت خوبی. همه چیز فیلم به اندازه بود. طعمش هیچی کم نداشت. کامل بود.
تازه آخرش هم که تموم میشد فکر میکردی اع! چه زود تموم شد. تازه داشت خوش میگذشت.
نه تنها این رو نمیفهمیدیم بلکه خیلی وقتها کارگردان تصمیم میگرفت ته فیلم رو هم به ذهن خلاق خودمون واگذار کنه. اینجاها بود که اشک من درمیومد.
حالا از خانم رخشان بنی اعتماد بسیار سپاسگزارم. بابت فیلم قصه ها که این فانتزی من رو به واقعیت تبدیل کرد و چه واقعیت خوبی. همه چیز فیلم به اندازه بود. طعمش هیچی کم نداشت. کامل بود.
تازه آخرش هم که تموم میشد فکر میکردی اع! چه زود تموم شد. تازه داشت خوش میگذشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر